Uganda
Door: Sanne
Blijf op de hoogte en volg Sanne
10 Oktober 2010 | Oeganda, Sipi
Het is nu zondag middag en ik zie dat ik al twee weken niet heb geupdate! Ik moet je eerlijk zeggen dat we eindelijk het echt druk hebben gehad. Zijn nu bezig met ons verbeterproject van school en vorig weekend zijn we naar Uganda geweest. Ik zal beginnen met Uganda.
Vorig weekend was het dan eindelijk zo ver, we gingen eens over de grens kijken. Onze Australische buurvrouw had geregeld dat we van vrijdag tot zondag zouden verblijven in een guesthouse bij sipi falls. Sipi falls zijn drie erg mooie watervallen in Uganda. Na een reis van zeven uur waren we dan eindelijk in Uganda. We hebben zaterdag een ontzettend mooie tocht gemaakt, het leek wel of we door te jungle liepen! Dat was echt heel gaaf! Ik zal wel wat foto’s erop zetten want dan krijg je een betere indruk ervan. Zondag zijn we weer terug naar Kenia gegaan, tijdens de rit een kapotte bus dus het duurde allemaal iets langer dan verwacht. Ik moet eerlijk toegeven toen ik in Kenia terug was voelde het een beetje alsof ik “thuis” kwam.
En dan “hoe het gaat op mijn stage?” Ik heb het echt nog steeds ontzettend naar mijn zin, vooral na deze week. We zijn begonnen met ons project voor school. Er is hier in het ziekenhuis een kamer voor premature ( te vroeg geboren) baby’s, maar helaas wordt er helemaal niets meegedaan. En we hebben nu al twee premature baby’tjes zien overlijden omdat er niet op werd gelet. Na een goed gesprek met onze stagebegeleidster en gelukkig wilt zij ook veel gaan ondernemen/veranderen op de afdeling dus ze was erg blij met ons project voor de premature baby’s. Wij zijn nu sinds deze week druk bezig met het schoonmaken van de kamer, maken van protocollen en posters! Er liggen nu al vier premature kindjes in en het gaat tot nu toe nog erg goed met hen.
Dus op dit op moment iets minder bezig met de bevallingen, al heb ik vorige week nog wel geholpen met een bevalling. Er is op dit moment een nieuwe Sohna op de wereld! Ik had geholpen tijdens een bevalling en de moeder vroeg mijn naam, dus nu is er een ander lief meisje op de wereld met mijn Keniaanse naam.
Ook was er een kindje geboren zonder hersenen. Echt ontzettend zielig maar ook niet zo fijn om te zien, het baby’tje had wel een hartslag….na tien minuten was het dan toch overleden. Er is ook een kindje geboren met één handje, helaas is het verhaal hetzelfde als het geslachtloze baby’tje, de moeder wilt geen borstvoeding geven ( owja ome jacques ik heb echt geen idee hoe het met de geslachtsloze baby is, ik hoop goed…). Het is dat ik nog steeds geen borstvoeding kan geven anders had het kindje wel van mij wat gemogen ;-).
Ik sta er wel van te kijken hoe sommige collega’s met patiënten omgaan. Een klein voorbeeldje: Ik liep mee met de doktersronde ( dan moet ik samen met een andere verpleegkundige noteren wat de dokter heeft besloten, medicatie of naar huis etc, voor de patiënt ). Op een gegeven moment stonden we bij een patiënt en zij had net haar kindje verloren. De moeder was erg verdrietig maar niemand gaf haar echt een schouder om op te huilen en bleef tegenover haar staan. Ik dacht echt bij mezelf “hoe kan je nou zo koel blijven tegen deze vrouw…” Ik ben uiteindelijk naast haar gaan zitten en heb met haar gepraat. Ze was zo gelukkig dat ik dit deed. Ik heb dit besproken met mijn stagebegeleidster want ik vroeg me echt af of dit een cultureel iets was, maar ze zei dat het gewoon “bad behaviour” is, maar toch vind ik wel dat er een erg grote ruimte zit tussen de patiënten en het personeel. Dit Had ook een mooi verbeterproject geweest maar helaas is dit denk ik niet echt mogelijk om dat in zo’n korte tijd te verbeteren.
Het gaat op dit moment goed met me, ik voel me echt steeds meer op mijn plek. Ook met het personeel van het ziekenhuis doen we leuke dingen, zoals vrijdag avond drinken en vandaag zijn we naar een collega’s geweest om te lunchen,. Maar ik mis jullie nog wel ontzettend joh!
Maar ik kan er niks aan doen, Ik hou gewoon van Afrika…. :-)
Owja jullie kunnen mij ook brieven en pakketjes sturen ( ik ben trouwens nog steeds erg blij met alle brieven die ik om de vier dagen open mag maken :-) ) adres is:
St. Mary's hospital Mumias
Sanne geers
P.O.box 250-50102
Mumias Kenya
dit is de internetsite, leuk om op te kijken: http://www.stmaryshospitalmumias.org
Dikke kus voor jullie!!
P.S. Owja de vraag of dokter Kipsang een McDreamy, McSteamy of McArmy. Hij is zeker een McSteamy! Hij is echt een ontzettend flirt maar niet alleen met mij. Aardig vent hoor maar daar is ook alles mee gezegd…haha!
P.P.S. Ik zit niet meer in Uganda hoor maar ik vind het leuk om nog een vlaggetje erbij te hebben :-)
Vorig weekend was het dan eindelijk zo ver, we gingen eens over de grens kijken. Onze Australische buurvrouw had geregeld dat we van vrijdag tot zondag zouden verblijven in een guesthouse bij sipi falls. Sipi falls zijn drie erg mooie watervallen in Uganda. Na een reis van zeven uur waren we dan eindelijk in Uganda. We hebben zaterdag een ontzettend mooie tocht gemaakt, het leek wel of we door te jungle liepen! Dat was echt heel gaaf! Ik zal wel wat foto’s erop zetten want dan krijg je een betere indruk ervan. Zondag zijn we weer terug naar Kenia gegaan, tijdens de rit een kapotte bus dus het duurde allemaal iets langer dan verwacht. Ik moet eerlijk toegeven toen ik in Kenia terug was voelde het een beetje alsof ik “thuis” kwam.
En dan “hoe het gaat op mijn stage?” Ik heb het echt nog steeds ontzettend naar mijn zin, vooral na deze week. We zijn begonnen met ons project voor school. Er is hier in het ziekenhuis een kamer voor premature ( te vroeg geboren) baby’s, maar helaas wordt er helemaal niets meegedaan. En we hebben nu al twee premature baby’tjes zien overlijden omdat er niet op werd gelet. Na een goed gesprek met onze stagebegeleidster en gelukkig wilt zij ook veel gaan ondernemen/veranderen op de afdeling dus ze was erg blij met ons project voor de premature baby’s. Wij zijn nu sinds deze week druk bezig met het schoonmaken van de kamer, maken van protocollen en posters! Er liggen nu al vier premature kindjes in en het gaat tot nu toe nog erg goed met hen.
Dus op dit op moment iets minder bezig met de bevallingen, al heb ik vorige week nog wel geholpen met een bevalling. Er is op dit moment een nieuwe Sohna op de wereld! Ik had geholpen tijdens een bevalling en de moeder vroeg mijn naam, dus nu is er een ander lief meisje op de wereld met mijn Keniaanse naam.
Ook was er een kindje geboren zonder hersenen. Echt ontzettend zielig maar ook niet zo fijn om te zien, het baby’tje had wel een hartslag….na tien minuten was het dan toch overleden. Er is ook een kindje geboren met één handje, helaas is het verhaal hetzelfde als het geslachtloze baby’tje, de moeder wilt geen borstvoeding geven ( owja ome jacques ik heb echt geen idee hoe het met de geslachtsloze baby is, ik hoop goed…). Het is dat ik nog steeds geen borstvoeding kan geven anders had het kindje wel van mij wat gemogen ;-).
Ik sta er wel van te kijken hoe sommige collega’s met patiënten omgaan. Een klein voorbeeldje: Ik liep mee met de doktersronde ( dan moet ik samen met een andere verpleegkundige noteren wat de dokter heeft besloten, medicatie of naar huis etc, voor de patiënt ). Op een gegeven moment stonden we bij een patiënt en zij had net haar kindje verloren. De moeder was erg verdrietig maar niemand gaf haar echt een schouder om op te huilen en bleef tegenover haar staan. Ik dacht echt bij mezelf “hoe kan je nou zo koel blijven tegen deze vrouw…” Ik ben uiteindelijk naast haar gaan zitten en heb met haar gepraat. Ze was zo gelukkig dat ik dit deed. Ik heb dit besproken met mijn stagebegeleidster want ik vroeg me echt af of dit een cultureel iets was, maar ze zei dat het gewoon “bad behaviour” is, maar toch vind ik wel dat er een erg grote ruimte zit tussen de patiënten en het personeel. Dit Had ook een mooi verbeterproject geweest maar helaas is dit denk ik niet echt mogelijk om dat in zo’n korte tijd te verbeteren.
Het gaat op dit moment goed met me, ik voel me echt steeds meer op mijn plek. Ook met het personeel van het ziekenhuis doen we leuke dingen, zoals vrijdag avond drinken en vandaag zijn we naar een collega’s geweest om te lunchen,. Maar ik mis jullie nog wel ontzettend joh!
Maar ik kan er niks aan doen, Ik hou gewoon van Afrika…. :-)
Owja jullie kunnen mij ook brieven en pakketjes sturen ( ik ben trouwens nog steeds erg blij met alle brieven die ik om de vier dagen open mag maken :-) ) adres is:
St. Mary's hospital Mumias
Sanne geers
P.O.box 250-50102
Mumias Kenya
dit is de internetsite, leuk om op te kijken: http://www.stmaryshospitalmumias.org
Dikke kus voor jullie!!
P.S. Owja de vraag of dokter Kipsang een McDreamy, McSteamy of McArmy. Hij is zeker een McSteamy! Hij is echt een ontzettend flirt maar niet alleen met mij. Aardig vent hoor maar daar is ook alles mee gezegd…haha!
P.P.S. Ik zit niet meer in Uganda hoor maar ik vind het leuk om nog een vlaggetje erbij te hebben :-)
-
10 Oktober 2010 - 18:09
Papa:
Hallo Sanne.
Je verhalen worden inderdaad steeds enthousiaster. Als je verbeterproject gaat slagen laat je daar ook nog iets moois achter. Misschien gaan wij binnenkort ook zo van Afrika houden. Ik ben benieuwd. Groetjes Papa -
11 Oktober 2010 - 08:21
Leonie:
Hoi Sannie,
Wat een verhaal weer!
Ik ben erg benieuwd hoe je je premature afdeling in hebt gericht. Moet ik op school nog een inzameling of sponsorloop organiseren?;)
Ik wil je trouwens best een pakketje sturen, maar ik kan het natuurlijk ook gewoon komen brengen! Nog 2 weken werken, familieweekend, dan inpakken en dan gaan we weg. De tijd gaat zo snel! Je series en films worden allemaal geregeld op een externe harde schijf. Bart heeft alles en gooit hem vol, dus dan kun je maar weer genieten. Ik zit nu te wachten op mijn blackberry, als je dan terug bent kunnen we pingen!
Dikke kus Leonie -
11 Oktober 2010 - 16:50
Maartje:
Lieverd!! Ik ga zo je mail nog eens goed lezen, zag even vlug dat ik een mailtje van je heb! Leuk! hihi :D Lig al 2 dagen ziek op bed, dus het was voor mij geen sunday lounge :( Maar goed... wat ben jij allemaal goed bezig daar zeg! Super leuk stageproject heb je vind ik, ben erg benieuwd wat jullie allemaal van plan zijn. Heel veel succes en tot mails!
xxxxxxxx -
11 Oktober 2010 - 17:06
Jolanda:
Sammie, wat een verhalen weer, iedere week kijk ik er weer naar uit wat je nu weer hebt meegemaakt. Heerlijk dat jullie het nu zo druk al hebben met het project. Als dit lukt is het mooi meegenomen, voor jullie maar ook voor het ziekenhuis!! Ik zie dat het Keniadieet bij jou beter werkt dan het Nederlands dieet bij mij haha. Ik begin wel als ik daar ook ben. dikke knuffel van mijxxxxx -
12 Oktober 2010 - 11:26
Tante Dimph:
Hoi Sanne
Ik heb weer heel enthousiast je verslag gelezen,geweldig hoor!!
Ook leuk voor jou dat er nu een kleine keniaanse Sanne is!!
Dat je nu ook een premature afdelind hebt opgericht is fantastisch.
Ik vind dat je geweldig werk doe in Kenia en ben heel erg trots op je!!!!
Dikke kus
tante Dimph en ook van Jos natuurlijk -
12 Oktober 2010 - 11:26
Tante Dimph:
Hoi Sanne
Ik heb weer heel enthousiast je verslag gelezen,geweldig hoor!!
Ook leuk voor jou dat er nu een kleine keniaanse Sanne is!!
Dat je nu ook een premature afdelind hebt opgericht is fantastisch.
Ik vind dat je geweldig werk doe in Kenia en ben heel erg trots op je!!!!
Dikke kus
tante Dimph en ook van Jos natuurlijk -
12 Oktober 2010 - 18:20
DD:
Sennnnnnn!!!
Lees nu je verslag pas, want had er helemaal geen mailtje van gehad:( Vreemd huh! wel fijn te lezen dat je telkens een beetje meer en meer thuis gaat voelen en goed bezig voor school! Tis maar goed dat jij nog geen melk kan geven, want dan zou toch ook nog iets anders betekenen:P Hier alles zn gangetje, leuk weekend gehad en Voetje heeft de webcam gehaald, maar hebben nog cd nodig ofzo:^) Maaaar je hoort het wel als dit zover is, dan kunnen we terugzwaaien hahaha.. Vind het trouwens echt heel leuk dat je er telkens foto's op zet:) Nou spreek je snel poepiewoepie:P Liefsss kus dd -
12 Oktober 2010 - 22:00
Beverly:
Beffany! Hoezo kun jij geen borstvoeding geven ;). Ben blij te horen dat het zo goed met je gaat! Ik hoop dat je mijn mail hebt gehad, ze zijn uiteindelijk altijd langer dan eigenlijk de bedoeling was. Ik vind het zooo ontzettend gaaf dat het zo goed met je project gaat! Zo zie je maar hoeveel je al wel niet kunt doen/ betekenen daar. Ik ben trots op je, dat weet je. Binnenkort maar weer een skypedate, ik vond het briljant namelijk! Dikke kus -
13 Oktober 2010 - 06:07
Chayke:
Hee sanne :)
Alles goed daar in Kenia.. Ik heb vandaag een schoolfoto...:D
Maar ik mis je ..:(
Doeii xx je nichtje. -
13 Oktober 2010 - 14:02
Linsey:
Heey sen,
wat ontzettend leuk je verhaal. Ik ga nu eerst ff een mail sturen naar je hotmail. Tot zo. Liefs x -
15 Oktober 2010 - 09:17
Tante Mariet:
Het gezegde: verbeter de wereld, begin bij jezelf gaat bij jou niet op, want wat ben je goed bezig!
Zaten we in het weekend lekker te "skypen", viel je ineens weg haha. Was wel moeilijk voor me om in beeld te blijven hé.
Bedankt nog voor je lieve sms-je. Het is een roerig weekje hier. Maar alles komt goed hé Sanne, zeggen we altijd. Uit alle negatieve dingen is ook altijd weer iets positiefs te halen. Schitterende foto's hoor en we sms-en, skypen, bellen of mailen weer!!!!!
Dikke kus -
15 Oktober 2010 - 12:54
Simone:
Heej Sanne!
Wat lezen we weer goede dingen over je zeg!
Zo goed en enthousiast bezig met de premature kamer!
Echt super zeg!!!!!
En de keniaanse Sanne, hoe is ze???? gaat het goed met haar?! toch wel bijzonder he!
Nog even en dan komen je pa,ma en zus...zal wel super zijn om ze weer te zien he..
Ze hebben er iig erg veel zin in hoor, dat merkte ik wel met zwemmen dinsdag!
Succes nog verder en tot de volgende update;)
xx simone en de rest natuurlijk! -
18 Oktober 2010 - 11:57
Tante Marja :
Eej Sanne,
Eindelijk hebben we jouw verhalen gelezen over het werk wat je daar in Kenia aan het doen bent.Het is te hopen dat jullie project met de prematuurbabietjes gaat slagen en dat het bij kan dragen de medische gang van zaken daar te verbeteren. Heel veel succes daarmee.
Nog bedankt voor je sms-je; je hebt onze brief dus ook al open gemaakt.
Hier gaat alles verder goed; alleen ik zit met mijn arm in het gips (nog een souveniertje van Lefkas).
Heel veel kusjes van tante Marja en ome Toon.
-
28 Oktober 2010 - 13:13
CC:
Sen, wat een geweldig verhaal! Jij bent daar echt met een doel, dat moet je toch wel een heel fijn gevoel geven he. En wat een mooi en goed project, jammer dat dat andere waarschijnlijk niet te realiseren is, maar toch, dan heb je iets om voor terug te gaan:-)
XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley