La Fin

Hier zit ik dan, voor de laatste keer achter mijn laptop een update te typen. Ik heb niet zo heel veel zin om er een lange update van te maken. Ik wil liever mijn laatste dag met mijn familie leuke dingen doen en van mijn laatste beetje zon genieten! Ik ben veel beter in vertellen dan opschrijven, dus volgende week zal ik jullie alles uitgebreid vertellen.
Ik wil jullie natuurlijk allemaal nog wel een Gelukkig nieuw jaar wensen! Ik heb geen beltegoed meer op mijn Afrikaanse nr. en om iedereen een sms terug te sturen met mijn Nederlandse nummer is ook niet goed voor mijn rekening. Dus bij deze thanks voor de smsjes!!

Eerst een verslag van Ghana! We hebben maar liefst ongeveer 3000 kilometer gereden. Dus veel tijd in de auto doorgebracht, maar het was het zeker de moeite waard. 20 december zijn we vroeg in de ochtend vertrokken, we dachten dat de reis naar Accra te lang zou zijn dus hadden we een overnachting in een huisje aan het strand ( Anamabo beach). De volgende dag zijn we verder gereden naar Accra, met een paar stops tussendoor. De eerste was bij Kakum National Park. We hebben daar in hoge bomen over touwbruggen gelopen. Erg leuk! Hierna hebben we nog een stop gemaakt bij Cape Coast castle. We hebben geluisterd naar de geschiedenis van de slaven in Ghana. We zijn ook in de echte kelder waar de slaven in leefden geweest, erg indrukwekkend!
In Accra hebben we bij een collega van Robert geslapen. Accra is zo anders als Abidjan. Het is schoon, er staan bijna geen bedelaars aan de kant van de weg ( hier staan er soms wel meer dan 10!) en de wegen zijn zoveel beter! Ze zijn ook veel nieuwe gebouwen aan het bouwen, het is echt een groeiende stad! Maar wel echt veel toerisme, en nu spreek ik over heel Ghana. En zoveel Nederlanders! Echt heel bizar, hier in Abidjan heb ik nog nooit op straat iemand Nederlands horen praten ( of het was Petra, Robert de kindjes of een bekende!) en in Ghana overal!
Na Accra zijn we naar Loumoon lodge in Axim gereden. We hadden een super mooi huisje aan het strand. Echt heel mooi! Carmen en Pieter ( een gezin dat net verhuist in van Abidjan naar Ghana, Kumassi) waren daar ook. We hebben heerlijk gerelaxt, aan het strand gelegen en de kerst doorgebracht. Wel raar hoor om de kerst zo door te brengen, het gevoel was ver te zoeken. Achja, volgend jaar is het weer kerst en dit was eens een keer wat anders!
Na dit zijn we naar Carmen en Pieter gegaan in Kumassi om de volgende dag naar Mole National Park te rijden. Hetwas zeker nog 7 uur rijden . We kwamen er aan was heel het Hotel vol ( Petra had van te voren wel gebeld maar je kunt het altijd proberen!). Dus we moesten ergens anders een overnachting zien te vinden. In Lonely planet stond dat er in het dorpje ook slaapplaatsen waren. Dus wij terug naar het dorpje gereden en ja hoor we hadden een slaapplaats gevonden, in een Afrikaanse hut! Echt heel cool om daar een keer in te slapen. Wel met 10 Nederlanders om je heen.....maar het gaat om het idee. Victor wilde graag bij mij slapen, dus Victor en ik deelde een kamer en Robert, Petra en Gitana. In de hut stond alleen maar een bed en er hing gelukkig een Klamboe( meer heb je ookniet nodg om te slapen ;-)).We konden de volgende dag wel douchen in een bucket shower, maar dat hebben we toch maar overgeslagen ;-).
’s Middags hebben we de safari gedaan in het Park. We hebben er heel veel apen, antilopen, everzwijn maar ook een echte olifant!!!! Wow ,echt heel mooi om een olifant in het echt te zien en niet in een dierentuin.
De volgende dag zijn we terug naar Carmen en Pieter gerden. We heben daar nog naar het Paleis museum bezocht, wat culturele winkeltjes bekeken en naar een meer gegaan. En de volgende dag weer terug naar Abidjan om mijn laatste weekje in te gaan......
De week voordat we naar Ghana gingen had ik al van mijn klasje afscheid genomen. Ik heb ze de cadeautjes gegeven en heel veel met de kindjes gedanst! De volgende dag was het afscheid van de kantine kindjes, weer heel veel gedanst, al de cadeautjes gegeven. Ze waren er echt heel blij mee!! Ik heb zelf de helft van mijn kleding aan mijn kantine kinderen gegeven! Ik ebn hie rnu toch en om het weg te gegevn gaaat nu veel makkelijker.

Gisteren moest ik dan echt afscheid nemen van het personeel en de nonnen. Ik heb zoveel lieve souveniertjes van ze kregen. Mijn laatste dag heb ik ‘s ochtends gewerkt, smiddags iedereen op een stroopwafel getrakteerd en nog wat cadeautjes gegeven. ’s Middags ben ik met dokter Cedric gaan lunchen en daarna heb ik met de nonnen bier gedronken. En om half 6 kwam mijn chauffeur me ophalen, het was echt tijd om afscheid te nemen...... Ik heb zoveel mooie dingen meegemaakt en leuke mensen ontmoet. Ik had nooit verwacht dat de combinatie Sanne + nonnen zo goed zou gaan. Ik heb zoveel met ze gelachen, leuke dingen meegemaakt maar ik kon ook heel goed met ze praten ( ook al is mijn Frans nog steeds niet goed, ze begrepen me altijd).Ze zeiden dat ik altijd terug mag komen!
Maar er is een tijd van komen en een tijd van gaan..... Ik heb er wel vrede mee dat ik ga, maar het is zeker een dubbel gevoel. C’est la vie......

Gisteren heb ik voor de laatste keer in Abidjan gestapt en vrienden van Robert en Petra hebben me nog een mooi cadeau gegeven, had ik niet verwacht! Erg lief!

Vandaag ga ik nog met de boot varen, zwemmen in het zwembad met de kindjes en nog genieten van de tijd met mijn familie hier! Want ik ga hen zeker te weten ook erg missen! Ik heb een goede tijd gehad, ik ben ze daar zo dankbaar voor. Dus bij deze: Familie Bal dankjewel voor alles, ik ga jullie echt heel erg missen!

Ok dit is dan echt het einde van mijn update, ik wil jullie natuurlijk ook bedanken voor alle reacties ( daar doe je het toch een beetje voor) en dat jullie trouw mijn site hebben gelezen :-).
Tot morgen, van de week en anders tot snel! Dan kan ik mijn verhalen aan jullie persoonlijk vertellen, want ik heb veel verteld in mijn updates maar lang niet alles!


Dikke kus Suzan/ Suzy

Kijk ook op: http://www.perogivi.web-log.nl/
( een uitgebreid verslag van Ghana)

( la fin = het einde)